Leksykon

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.

Park podworski w Klęku położony jest na południe od drogi Stryków-Zgierz, na północno-wschodnim skraju lasu łagiewnickiego. Pierwsze wzmianki na temat miejscowości pochodzą z drugiej połowy XIVw. W XVIw. była to własność W. Bełdowskiego. Pałac (obecnie nieistniejący) powstał w pierwszej połowie XXw. Od momentu powstania często zmieniał właścicieli, aby w końcu przejść w posiadanie łódzkiej rodziny przemysłowców Hertzów. Z zachowanych fotografii wynika, iż był to jeden z najokazalszych pałaców w rejonie Łodzi.

Lipka i okoliczne osady stanowią ważne skupisko ludności mariawickiej. Dlatego mimo niewielkich rozmiarów wsi znajduje się w niej siedziba parafii Starokatolickiego Kościoła Mariawitów.

W dawnych dokumentach wieś występuje jako Moskyew (Moskiew). Terminem mosk-y określano wtedy miejsca wilgotne. Pierwsza pisana wzmianka o osadzie nosi datę 1418 r. W 2. poł. XVI w. właścicielką wsi była Barbara Skoszewska.

Moszczenica jest prawym dopływem Bzury o długości 55 km. Źródła rzeki znajdują się w okolicach wsi Byszewy. W początkowym biegu Moszczenica płynie na północ wcinając się prostopadle w kolejne poziomy wysoczyznowe. Powstały w ten sposób charakterystyczne, występujące na przemian odcinki doliny o stosunkowo stromych stokach i znacznym nachyleniu (4-5‰) oraz odcinki szerszej doliny na spłaszczeniach terenu. Wyjątkowo malowniczy bieg rzeka zawdzięcza licznym zakolom wśród piaszczystych jarów oraz zbudowanym przez człowieka sztucznym zbiornikom (Cesarka).

Mrożyca jest lewym dopływem Mrogi i drugą co do wielkości rzeką Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich. Jej źródła znajdują się na południowo-zachodnich przedmieściach Brzezin. Po przepłynięciu blisko 30 km Mrożyca uchodzi do Mrogi na terenie Głowna (w północnej części miasta).

Kościół rzymsko-katolicki pod wezwaniem Św. Wojciecha . Modrzewiowy kościół wzniesiony na planie krzyża w 2 poł. XVIIIw. z fundacji biskupów włocławskich. Kościółek jest kryty gontem, nad wejściem głównym ma wbudowaną rozetę. Rozbudowany został w 1903r. Dobudowano wówczas murowaną zakrystię i skarbczyk.

Trasa wiodąca przez wieś Plichtów jest malownicza i atrakcyjna turystycznie. Większa część trasy biegnie w obniżeniu pomiędzy pagórkami morenowymi. Po obu stronach drogi znajduje się wiele punktów widokowych z których można podziwiać urokliwą panoramę Parku. We wschodniej stronie wsi na lekkim wzniesieniu widoczne jest żwirowisko. Jest ono nadal eksploatowane, a na ścianach wyrobiska widoczne są dobrze zachowane profile glebowe zdradzające nam przeszłość tego terenu.

Jest to drugi co do wielkości kompleks leśny na terenie PKWŁ, w znacznej części przekształcony przez gospodarkę leśną. Jedyne, stosunkowo jeszcze naturalne, płaty roślinności pozostały wzdłuż rzeki Mrożycy. Idąc szlakiem możemy obserwować pięknie wykształconą dolinę leśnego strumienia z licznymi meandrami oraz starorzeczami z bujną roślinnością i ciekawą fauną. Właśnie dzięki tym elementom rzeki są w stanie uruchamiać naturalne procesy samooczyszczania i radzić sobie nawet z bardzo dużą ilością ścieków.

Skoszewy swe powstanie zawdzięczają prawdopodobnie grodowi, którego ślady widoczne są w krajobrazie wsi do dziś. Usytuowany jest on ok. 650m. na południe od obecnego kościoła nad rzeką Moszczenicą. Stanowił on pierwszy w regionie łódzkim ośrodek władzy i administracji. Powstał prawdopodobnie w VI w.n.e. Na wschodnim wale grodziska usytuowany jest pomnik upamiętniający bohaterską walkę i śmierć żołnierzy poległych w czasie walk Powstania Styczniowego. Jest on dobrze widoczny z drogi Nowosolna-Stryków.

Kompleks leśny Tadzin, w części związanej z doliną Mrożycy zajmują lasy olszowe – łęgi, a także w miejscach gdzie dłuższy okres stagnuje woda wykształcają się coraz rzadsze w Polsce Środkowej olsy. Ols budują przede wszystkim olsza czarna oraz w mniejszym stopniu brzoza brodawkowata czy jesion wyniosły, rosnące na charakterystycznych kępach.