19 września obchodzimy Dzień Dzikiej Flory, Fauny i Naturalnych Siedlisk. Wraz z rozwojem cywilizacji, przemysłu, rolnictwa, urbanizacji, regulowaniem rzek, osuszaniem obszarów podmokłych, masową turystyką, zmniejsza się przestrzeń współdzielona z dziko rosnącymi roślinami, terenami dziko żyjących zwierząt, z naturalnymi ich siedliskami.
W związku z powyższym obserwuje się spadek liczebności wielu gatunków dzikiej fauny i flory i istnieje realna groźba ich wyginięcia. Postanowiono podjąć zatem kroki by zatrzymać ten proces. W latach 70-tych ubiegłego wieku Rada Europy rozpoczęła negocjacje, które zakończyły się stworzeniem międzynarodowej umowy – Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk. Konwencja ta, zwana potocznie Konwencją Berneńską, została podpisana 19 września 1979 r. w Bernie. Państwa, które są stronami Konwencji są zobowiązane do realizowania działań mających na celu ochronę zagrożonych i ginących gatunków oraz ich siedlisk, prowadzenia działań edukacyjnych i rozpowszechniania informacji dotyczących ochrony dzikiej fauny i flory oraz podjęcia międzynarodowej współpracy mającej na celu ochronę gatunków transgranicznych.
Natura jest skomplikowanym systemem zależności. Zniknięcie, bądź przekształcenie jednego jej elementu powoduje dezintegrację całości ekosystemu.
Ochrona samego zagrożonego gatunku nie wystarczy, żeby działania ochronne przyniosły efekt ważne jest aby zadbać o siedlisko gatunku, czynniki je kształtujące, a także powiązania z innymi gatunkami.
Pomóżmy Przyrodzie.
Opr.zdj. DWB
