9 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Gołębia. Jest to święto celebrowane corocznie, którego zadaniem jest podkreślenie znaczenia gołębi w kulturze i naturze. Gołębie od dawna są symbolem pokoju i harmonii. Dzień gołębia daje możliwość zwrócenia uwagi na rolę tych ptaków w ekosystemach miejskich oraz na ich historyczne znaczenie jako kurierów - nośników wiadomości. Zdolności „kurierskie” gołębi były znane już w starożytnej Persji i Egipcie.
Gołębie towarzyszą nam od wielu wieków. Gołębie to wszędobylskie ptaki, które obecnie możemy spotkać praktycznie na całym świecie. Niektóre a nich żyją dziko w lasach, są tez takie, które nie stronią od aglomeracji miejskich, inne są hodowlane. Są to średniej wielkości ptaki, upierzone różnymi odcieniami szarości - gołębie dziko żyjące , oraz wielobarwne - hodowlane. Ptaki te są dość zwinne i szybkie zarówno na lądzie jak i w powietrzu.
Sierpówki (Synogarlica turecka), (Streptopelia decaocto) - foto D.Kuzdak
Zwierzęta te potrafią łączyć się w pary nawet na całe życie. W okresie godowym samiec by przypodobać się samicy, wykonuje powietrzne akrobacje i nawołuje ją charakterystycznym gruchaniem. Samica jednorazowo składa zazwyczaj dwa jaja, które rodzice wysiadują około 16 – 19 dni. Młode karmione są przez matkę wydzieliną z przewodu pokarmowego.
Siniaki (Columba oenas) - foto D.Kuzdak
Gołębie to jedne z najinteligentniejszych ptaków na naszej planecie, gołąb pocztowy, nawet jeśli jest na drugim końcu świata, potrafi wrócić do swojego gołębnika. Mogą latać z prędkością 80 km/h na dłuższym dystansie i aż 90 - 100 km/h na krótszym, w czasie wojny wykorzystywano je do przenoszenia informacji, a 32 z nich zostały wówczas uhonorowane najwyższym brytyjskim odznaczeniem za męstwo – medalem Dickina. Okupanci wprowadzili zakaz ich hodowli, gdyż za ich pomocą przekazywano wiele tajnych wiadomości. Gołębie mają doskonały wzrok, ich kąt widzenia to aż 360 stopni – są więc w stanie bacznie obserwować swoje otoczenie. Gołębie nie należą do smakoszy, zjedzą w zasadzie wszystko co da się zjeść (to pewnie dlatego, że mają tylko 37 kubków smakowych – dla porównania człowiek ma ich 10 tys.). Poza tym, to jedyne ptaki, które nie muszą odchylać głowy do tyłu, żeby napić się wody – zasysają wodę tak jak my, kiedy pijemy ją przez słomkę. Dokładnie zapamiętują porę karmienia więc można być pewnym, że na obiad stawią się punktualnie.
Ptaki te dożywają 12 lat, ale historia zna kilku rekordzistów, którzy dożyli 30-stki.
Opr. DWB
Fot. D.Kuzdak
