Remiz Remiz pendulinus to drobny ptak śpiewający, wyraźnie mniejszy od wróbla, przypominający swym ruchliwym zachowaniem sikory i niegdyś był do nich zaliczany. Remiz przypomina ubarwieniem miniaturkę gąsiorka z rdzawym grzbietem i szarą głową, na której ma czarną maseczkę. Samica jest podobna do samca, ale mniej skontrastowana. Wśród rodzimych gatunków ptaków remiza wyróżnia jednak przede wszystkim
jego gniazdo. To misternie zbudowana konstrukcja zbudowana na cienkiej zwisającej gałązce puchowa kula z bocznym wejściem przypominająca zwisająca kroplę wody. Utkane jest z włókien roślinnych poprzeplatanych dużą ilością puchu kwitnącej topoli i wierzby. Umieszczone jest w miejscach trudno dostępnych często nad lustrem wody. Budowane jest przez około dwa tygodnie. Remiz zamieszkuje przede wszystkim łęgowe tereny nadrzeczne, a także zadrzewione groble stawów, brzegi jezior, rzadziej bagna i torfowiska z niewielką ilością krzewów i drzew.
Zniesienie zawiera 5-10 białych jaj. Wysiadywanie trwa 14 dni. Młode pozostają w gnieździe 15-20 dni, a przez jakiś czas po wylocie wracają do niego na nocleg. Lęgów jest 1-2 w roku. Samiec łączy się z kilkoma samicami.
W Polsce jest nielicznym, lokalnie średnio licznym ptakiem lęgowym niżu, najliczniej gnieździ się w dolinach dużych rzek. W ostatnich latach obserwuje jednak zanik wielu stanowisk w okolicy, dlatego ostatnia obserwacja w Sulejowskim Parku Krajobrazowym nad zbiornikiem Sulejowskim ucieszyła mnie bardzo, gdyż i tutaj stał się mniej liczny niż dawniej.
