Piestrzenica Infułowata - ciekawe znalezisko w rezerwacie Wielkopole.

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.

Piestrzenica infułowata (Gyromitra infula) – to grzyb z rodziny krążkownicowatych. Gatunek bardzo rzadki w Polsce, wpisany jest do Czerwonej księgi roślin i grzybów Polski. Co więcej, posiada w niej status V, czyli narażony na wymarcie. Piestrzenica nie jest grzybem mikoryzującym, ani posożytem - jest saprotrofem, czyli żywi się cudzożywnie, pobierając substancje odżywcze z martwych szczątków drzew iglastych ( jodły, świerka). 


W budowie grzyba bardzo charakterystyczna jest główka (kapelusz). Jego jasnobrązowy kolor z wiekiem robi się coraz ciemniejszy aż w końcu czernieje. Pojawiają się na nim różnokształtne fałdki, najczęściej trzy lub cztery. Główka przybiera kształt infuły czyli liturgicznego nakrycia głowy nazywanego również mitrą. Stąd też pochodzi jego polska nazwa "infułowaty". Kapelusz starszych osobników bywa bardzo kruchy. Nóżka (czyli trzon) jest biała, u podstawy może być sfałdowana. Wraz z wiekiem robi się pusta w środku. Owocnik może dorastać do wysokości 20 cm (wraz z kapeluszem) a kapelusz może być szeroki nawet na 15 cm. Piestrzenice pojawiają się dość późno tzn. od połowy września do połowy listopada i występują przez okres o wiele krótszy niż popularne grzyby. Ten bardzo rzadki i wyglądem nieco „kosmiczny” grzyb odnaleziono podczas lustracji rezerwatu Wielkopole położonego w Sulejowskim Parku Krajobrazowym

.