30-lat PKMWiW

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.

2019 06.pkmwiw 16Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki został powołany 14 września 1989 roku uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Sieradzu. Położony jest we wschodniej części Niziny Południowo-Wielkopolskiej, na terenie 9 gmin:  Widawy, Konopnicy, Burzenina, Zapolic, Sieradza, Sędziejowic, Ostrówka, Ruśca i Zduńskiej Woli. Jego powierzchnia wynosi 25.330 ha.

Ochronie podlegają doliny Warty i Widawki oraz ich dopływy wraz z systemem stref przystokowych, a także towarzysząca tym obszarom szata roślinna. Obszar parku wyróżnia się nieprzeciętnym pięknem krajobrazu o dużych wartościach przyrodniczych, estetycznych, historycznych i kulturowych.  Główne rzeki parku to Warta i Widawka,  które zachowały swój naturalny charakter z licznymi meandrami i zakolami. W obrębie dolin występują liczne starorzecza oraz terasy akumulacyjne, których stoki urozmaicone są dolinkami pobocznymi różnej genezy. Niezwykle malowniczo prezentuje się dolina Warty. Z jej wysokich brzegów można podziwiać rozległe, malownicze panoramy, a zwłaszcza z nadwarciańskich skarp w okolicach Strobina, Konopnicy, Majaczewic, Strońska i Belenia.

Doliny rzek warunkują powstawanie dogodnych siedlisk dla wielu rzadkich roślin i zwierząt.  Na obszarze parku zinwentaryzowano ponad 600 gatunków roślin naczyniowych. Ze względu na niewielkie zmiany spowodowane działalnością człowieka, szczególnie bogata jest flora łąkowa, bagienna i wodna. W miejscach o dużej ekspozycji słonecznej, najczęściej na stromych zboczach o podłożu bogatym w węglan wapnia występują murawy kserotermiczne.  Flora parku obfituje w gatunki rzadkie i interesujące z wybranych grup siedliskowych, głównie rośliny hydrofilne i higrofilne.  Dużą grupę stanowią również gatunki kserotermiczne oraz ciepłolubne, które spotyka się w miejscach, gdzie występują margle wapienne lub żwirowe pagórki morenowe. Na obszarze parku odkryto dotychczas wiele cennych gatunków roślin. Do nich należą między innymi:  goździk pyszny, aster gawędka, rosiczka długolistna i okrągłolistna, kosaciec syberyjski, lilia złotogłów, czyściec kosmaty, koniczyna dwukłosowa i długokłosowa, a także spotykane w wielu miejscach: kocanki piaskowe, wiesiołek dwuletni, grążel żółty.

Fauna parku to przede wszystkim zwierzęta związane z siedliskami łąkowymi i wodnymi.  Doliny rzeczne i torfowiska są ostoją licznych gatunków ptaków, m.in.: żuraw, czapla siwa, nurogęś, derkacz, czajka, błotniak stawowy. Ponadto PKMWiW jest cennym siedliskiem płazów, gdzie z żyjących w Polsce 18 gatunków, 12 występuje na terenie parku. W przeciwieństwie do płazów, gady występują rzadko. Najczęściej spotkać można trzy gatunki jaszczurek: zwinkę i żyworodną oraz padalca, a także węże: zaskrońca zwyczajnego i żmiję zygzakowatą.

Rzeki parku obfitują w ryby, a rzeka Grabia w dwa gatunki minogów: strumieniowego i ukraińskiego. W grupie ssaków na uwagę zasługują licznie występujące nietoperze. Znaleziono tu między innymi kolonie: borowca wielkiego, nocka Natterera, nocka wąsatka i Brandta, karlika malutkiego i karlika większego oraz mopka.

Walory Parku Krajobrazowego Międzyrzecza Warty i Widawki  podnoszą liczne zabytki kultury materialnej. Składają się na nie cmentarzyska, stanowiska paleolityczne, pradawne osady, piece do wypału wapienia, a także pojedyncze obiekty świeckie i sakralne. Jedną z najstarszych, a zarazem jedną z pierwszych w Polsce świątyń zbudowanych z cegły jest XIII-wieczny kościół św. Urszuli w Strońsku. Na uwagę zasługują również: kościół pobernardyński z klasztorem w Widawie, murowany kościół św. Wojciecha i św. Stanisława w Burzeninie, późnorenesansowy kościół św. Anny w Chojnem, wczesnobarkowy, popauliński kościół św. Rocha w Konopnicy, a także drewniany kościół Zwiastowania Najświętszej Marii Panny z 1770 r. w Rychłocicach. Na obszarze parku odnaleźć można również zabytkowe obiekty rezydencjonalne, które znajdują się między innymi w Konopnicy, Rychłocicach, Witowie, Wielgiem. Zabytki gospodarcze to spichlerze w Rychłocicach i Konopnicy, młyny wodne w Konopnicy i Zborowie, gorzelnia w Rychłocicach oraz piece do polowego wypału wapienia znajdujące się w Brzykowie i Majaczewicach.

Park, zmiania się na przestrzeni lat, ale nadal zachwyca swą różnorodnością gatunkową i pięknem krajobrazu.