Artykuły

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.

Z uwagi na zbliżający się Nowy Rok, warto przypomnieć o tym, że nasze huczne zabawy Sylwestrowe i puszczanie fajerwerków nie sprzyjają zwierzętom! O ile właścicielom domowych psów czy kotów nie trzeba tłumaczyć jak reagują ich pupile na głośne wystrzały, to nadal duża część społeczeństwa zdaje się nie rozumieć i nie przejmować losem czworonogich istot.

Stare drzewa stanowią siedliska występowania wielu organizmów żywych, w tym tzw. owadów saproksylicznych, czyli związanych z martwym i próchniejącym drewnem. Jednym z gatunków chronionych, rozwijających się w takich właśnie miejscach jest pachnica próchniczka (Osmoderma barnabita). Chroniąc stare drzewa chronimy cały wachlarz gatunków, które nie mają szans na rozwój nigdzie indziej.
Miło nam poinformować, że właśnie ukazał się artykuł naukowy Kingi Nowak pt. "Pierwsze stwierdzenia pachnicy próchniczki w Bolimowskim Parku Krajobrazowym" w Roczniku Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu - Przyroda. Vol. 29 (online 014): 1–9.

Ogrody Nieborowskie – otwarte !

Zmysły, zwłaszcza artystyczne – rozbudzone…

Politechnika Krakowska – zwycięska !

24 czerwca 2023 r. podczas Festiwalu Ogrodniczego w Nieborowie, przypadającego akurat na symboliczną porę świętojańską, dokonano znamiennych aktów w kwestii nowych ogrodów nieborowskich - ogłoszono rozstrzygnięcie konkursu na ich tworzenie i uhonorowano twórców nagrodami pieniężnymi.

Dzisiejszy śnieżny poranek skłonił mnie do wrzucenia nagrań tego co działo się przy ulach w lutym.

„Na Mazowszu piasek i sosny

Horyzontu szeroka rzeka…” – śpiewali kiedyś Trubadurzy.

O piosence zapomniano, krajobraz mazowiecki pozostał. W Bolimowskim Parku Krajobrazowym widać go jak na dłoni: „piasek i sosny” starej Puszczy Bolimowskiej w północnej części Parku, „szeroka rzeka horyzontu” - w południowej. Ten prosty krajobraz wciąż przyciąga, urzeka i zachwyca ! Najlepiej świadczy o tym zainteresowanie turystów, wędrowców i obieżyświatów. Ich internetowe opinie sprawiły, iż Bolimowski Park znalazł  się w gronie pięciu najlepiej notowanych przez Google Map parków krajobrazowych Polski ! Zaowocowało to prestiżową „ZŁOTĄ PINEZKĄ” !  

Każdego roku miliardy ptaków na świecie giną w wyniku kolizji z przezroczystymi powierzchniami infrastruktury. Według wielu badań transparentne powierzchnie, do których należą m.in.: szyby okien, szklarnie, ekrany akustyczne wzdłuż dróg czy wiaty na przystankach komunikacji miejskiej, są jedną z najważniejszych przyczyn śmiertelności ptaków.

W marcu 2022 roku Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego rozpoczął projekt czynnej ochrony dudka. Na terenie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego rozwieszono 20 specjalistycznych budek lęgowych dla tego gatunku.

21 marca to data, która kojarzy się nam wszystkim z pierwszym dniem wiosny. Warto jednak wspomnieć, że w tym samym dniu obchodzimy Dzień Wierzby!

Wierzba to drzewo występujące w Polsce w ponad 20 gatunkach. Dawniej była częstym i niezwykle urokliwym elementem krajobrazu rolniczego, spotykanym na miedzach, wzdłuż polnych dróg, nad rzekami czy oczkami wodnymi. Miała też wiele zastosowań - wykorzystywano ją zarówno jako opał, jak i budulec do plecenia koszy czy tworzenia płotów.

Czy zdarzyło się Wam spotkać ptaka o nietypowym dla jego gatunku ubarwieniu? Czy zastanawialiście się dlaczego skaczący przed Wami kos czy wróbel jest łaciaty albo śnieżnobiały? Okazuje się, że wcale nie tak trudno o tego typu obserwacje.

Dzięki zeszłorocznej publikacji polskich i czeskich naukowców, wiemy więcej o zjawisku abberacji barwnych u ptaków. Wykorzystana do badań tzw. nauka obywatelska (zbierająca dane z udostępnianych przez społeczeństwo w Internecie fotografii i filmów), pozwoliła na zebranie w Polsce próby prawie 1000 osobników nietypowo ubarwionych ptaków przynależących do 74 gatunków.

Drozd śpiewak to ptak, którego dosyć łatwo możemy zaobserwować w lasach, parkach czy ogrodach. Posiada upierzenie w odcieniach brązu, z jasnym brzuchem o ciemnym nakrapianiu. Najczęściej widuje się go podczas żerowania na ziemi; przebiegającego sprawnie z miejsca na miejsce i grzebiącego w ściółce. Gdy stoi w bezruchu, ciężko go nieraz wypatrzeć – potrafi znakomicie zlewać się z otoczeniem.